Czasownik - verbum
Czasownik odmienia się przez
1. liczby-numeri:
pojedyńcza -singularis,
mnoga-pluralis
2. osoby-
personae:
singularis |
pluralis |
ja |
my |
ty |
wy |
on, ona, ono |
oni, one |
3. tryby- modi
tryb oznajmujący indicativus
tryb przypuszczający coniunctivus
tryb rozkazujący imperativus
4. Czasy -tempora
w języku łacińskim wyróżniamy 6 czasów
w języku łacińskim wyróżniamy 4 koniugacje. O tym do jakiej koniugacji należy czasownik decyduje zakończenie tematyczne.
1.Jeżli temat czasownika kończy się na -a to czasowniki będą się odmieniały wg I koniugacji
2.Jeżeli temat czasownika kończy się na -e to czasowniki będą się odmieniały wg II koniugacji
3.Jeżeli temat czasownika kończy się na -i to czasowniki będą się odmieniały wg IV koniugacji
4.Jeżeli temat czasownika kończy się na spółgłoskę to czasowniki będą się odmieniały wg III koniugacji. W tej koniugacji dla połączenia tematu spółgłoskowego z końcówkami osobowymi musi występować samogłoska łącząca czyli spójka
PRZYKŁADY
koniugacja I
amare, vocare, laudare, soltare
koniugacja II
ridere, moneo, habere
koniugacja IV
punire, finire,
I
koniugacja |
II
koniugacja |
IV
koniugacja |
laudare
- infinitivus |
docere
- infinitivus |
punire
- infinitivus |
Indicativus
Praesentis Activi |
singilaris |
pluralis |
singilaris |
pluralis |
singilaris |
pluralis |
laud
- o |
lauda
- mus |
doce
- o |
doce
- mus |
puni
- o |
puni
- mus |
lauda
- s |
lauda
- tis |
doce
- s |
doce
- tis |
puni
- s |
puni
- tis |
lauda
- t |
lauda
- nt |
doce
- t |
doce
- nt |
puni
- t |
puniu
- nt |
Imperativus
- tryb rozkazujące |
Lauda! |
Laudate! |
Doce! |
Docete! |
Puni! |
Punite! |